Ripper Street σειρά 5 επεισόδιο 5 κριτική: A Last Good Act

Αυτή η κριτική περιέχει spoilers.

5.5 Μια τελευταία καλή πράξη

Ο Jedediah Shine βρίσκεται νεκρός σε ένα κρησφύγετο οπίου, ο Reid είναι κλειδωμένος στην οδό Leman, και ο Jackson και η Susan ετοιμάζονται να κάνουν τη διαφυγή τους. Ωστόσο, ο Reid δεν έχει τελειώσει ακόμα με τον Dove και στρατολογεί τον Thatcher για να εντοπίσει το σώμα του Robin Sumner προκειμένου να αποδείξει τις ανθρωποκτονικές δραστηριότητες του Dove. Η Susan αναγνωρίζει ότι πρέπει να εκπληρώσει τον όρκο της για τον Reid και καλεί τη Mathilda στο θέατρο για να εξηγήσει τις προηγούμενες ενέργειές της. Με αυτόν τον τρόπο, τόσο ο Τζάκσον όσο και η Σούζαν συνειδητοποιούν ότι η δουλειά τους στο Whitechapel δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και κάνουν ένα σχέδιο για να επιστρέψουν ο Ριντ. Ένας παλιός φίλος του Fred Abberline επιστρέφει επίσης για να προσφέρει τη βοήθειά του και η σκηνή είναι έτοιμη για όλους να αντιμετωπίσουν τον Dove.

Έλα τώρα, δεν σκεφτήκατε ποτέ ότι ο Τζάκσον θα εγκαταλείψει πραγματικά τον Ριντ στην ώρα του που χρειάζεται τώρα, έτσι; Αυτό το Reid σίγουρα δεν ήταν μια μεγάλη στιγμή επιείκειας σε ένα σκοτεινό επεισόδιο και επίσης μια υπενθύμιση της δύναμης του καστ. Το να βλέπουμε τους δύο στα κελιά είναι μια μικρή αλλά θριαμβευτική στιγμή, ένα σημάδι ότι οι ήρωές μας μπορεί να επικρατήσουν τελικά, ακόμα και με το πόσο τρομερή φαίνεται η κατάσταση. Φυσικά, σε αυτές τις στιγμές, είναι δύσκολο να αγνοήσουμε την απουσία του Jerome Flynn's Drake και δίνει στη σκηνή ένα ρεύμα μελαγχολίας. Ωστόσο, με τον Nathaniel να ομολογήσει τις δολοφονίες, θα είχε κλείσει για τον αποχωρημένο αξιωματικό.

Η συνειδητοποίηση του Nathaniel, που υποκινείται από τη Susan, ότι πρέπει τελικά να αντιμετωπίσει τα εγκλήματά του, είναι ένα βασικό παράδειγμα των «τελευταίων καλών πράξεων» στον οποίο αναφέρεται ο τίτλος. Οι προηγούμενες δύο σειρές επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο με τον οποίο ο Ριντ και οι σύντροφοί του έχουν στοιχειωθεί από τις συνέπειες των πιο απερίσκεπτων και βίαιων ενεργειών τους. Ο Whitechapel, όπως παρατηρεί ο Reid, έχει το δικό του μυαλό και έριξε έναν αντίπαλο στο Dove που ενσαρκώνει αυτές τις συνέπειες και τις χρησιμοποίησε ενάντια σε καθέναν από τους χαρακτήρες με τη σειρά του. Ωστόσο, είναι ένας άντρας που πίστευε ότι είχε εξασφαλίσει την ίδια τιμωρία για αυτόν, αλλά υπολόγισε τόσο τον Reid όσο και την προδοσία του Nathaniel, ο οποίος επιτέλους γνωρίζει πόσο ίδιοι είναι και ο «Gustus».

Το επεισόδιο δεν είναι χωρίς τις πιο μόνιμες απώλειές του. Φτωχός Φρανκ Θάτσερ. Πέρασε ένα μεγάλο μέρος της τέταρτης σειράς με το Whitechapel, σε μεγάλο βαθμό αδιατάρακτο και μεθυσμένο από τη δύναμη που του έδωσε ένας επιθεωρητής. Αντιμέτωπος με τον Shine, ωστόσο, εμφανίστηκε η συνείδησή του και σε αυτό το σημείο, ένιωσε σαν η λέξη «αναλώσιμο» να σφραγίστηκε στο μέτωπο του χαρακτήρα. Κατά πάσα πιθανότητα θα αποδείξει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο για τη δολοφονική καριέρα του Dove, έναν άλλο λόγο για τον Reid να διασφαλίσει ότι ο Επίτροπος πέφτει και πέφτει σκληρά. Ο θάνατος του Θάτσερ είναι η πιο τραγική στιγμή της σειράς, ένας άντρας πρόσφερε την ευκαιρία του για λύτρωση και έκοψε τη διαδικασία επίτευξής του.

Επιστρέφοντας στη συνεχιζόμενη μάχη μεταξύ του Dove και του Reid, η σκηνή της αντιπαράθεσης στη μέση του επεισοδίου, στην οποία ο Reid καλείται να προδώσει τους συναδέλφους του, συνομιλίες τάξης και χάος. Όπως λέει για τον εαυτό του, προσπάθησε να κρατήσει την τάξη και διαπίστωσε ότι ο Whitechapel δεν θα το επέτρεπε, τραβώντας τον προς το χάος ανά πάσα στιγμή. Η βασική διαφορά είναι ότι τώρα, ο Reid το αγκαλιάζει και το χρησιμοποιεί προς όφελός του, ενώ ο Dove αγωνίζεται να διατηρήσει τη σειρά που επιθυμεί να ελέγξει. Αυτό όχι μόνο αποδεικνύεται ότι είναι ένα όμορφο άθροισμα των διαφορετικών κοσμοθεωρήσεων των αντιπάλων, αλλά και Ripper Street επισης.

Οι πρώτες δύο, ίσως τρεις, σειρές της παράστασης ενσαρκώνουν τη σειρά για την οποία μίλησε ο Reid. Ο Τζάκσον, ο Ντράικ και ο Ριντ ήταν οι ήρωες, η Σούζαν ο συνεργάτης τους, και οι δολοφόνοι του Γουάιτσεπελ οι κακοί που έπιασαν. Καθώς η σειρά έχει συνεχιστεί, οι γραμμές μεταξύ καλού και κακού έχουν, αναγκαστικά, θολή. Λαμβάνονται δύσκολες αποφάσεις, γίνονται λάθη και το αίμα μπαίνει στα χέρια όλων των εμπλεκομένων. Η Σούζαν πήρε τη σειρά της ως κακοποιός και ο Ριντ γίνεται κακός στα μάτια του Γουάιτσελ. Ο κόσμος τους έχει πέσει στο χάος και έχει διασφαλίσει ότι η σειρά συνεχώς βελτιώνεται και εκπλήσσεται καθώς συνεχίστηκε. Είναι μια έξυπνη υπεροψία και η εισαγωγή της στο τέλος της διαδρομής της στρέφει τα πάντα στο επίκεντρο.

Με ένα επεισόδιο που απομένει και όλοι οι μεγάλοι παίκτες της πέμπτης σειράς είναι κλειδωμένοι μέσα στο σταθμό Leman Street. Αυτή η τελευταία στιγμή του κλειδώματος των θυρών και ο καθένας που βλέπει ο ένας τον άλλον σε μια στάση είναι μια εξαιρετική πειράγματα για το φινάλε της σειράς. Τα χαλαρά νήματα πρέπει να είναι δεμένα, οι κακοποιοί πρέπει να πολεμούνται και οι ήρωες πρέπει σίγουρα να κερδίσουν. Θα μπορούσαμε να δούμε ένα απόσπασμα από το χάος στη σειρά;

Διαβάστε το Becky's κριτική για το προηγούμενο επεισόδιο, The Dreaming Dead, εδώ .

Αυτή η κριτική δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2016.